|
اعلامیه ۲۹ شعبان ۱۴۲۴ (۴/۸/۱۳۸۲) حضرت حاج دكتر نورعلي تابنده گنابادي مجذوبعليشاه ارواحنا فداه
ربنا اتنا من لدنک رحمه و هیی لنا من امرنا رشد۱
در آستانه فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ؛ توفیق عموم فقرا را در اجرای وظایف بندگی مخصوصا رعایت کامل آداب و شرایط روزه داری، از درگاه خداوند مسالت می نمایم. افتخار داریم که دست توسل به دامان پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین علیهم السلام زده و خداوند ؛ دل ما را به مِهر اولیای خود مُهر نموده است.
۱. همانطور که اقطاب بزرگوار گذشته و والد جسمانی و روحانی این فقیر حضرت آقای صالحعلیشاه اعلی الله مقامه الشریف دستور اکید در این مورد می فرمودند ؛ در ماه رمضان راضی نیستم فقرای تهران و شهرستان ها به بیدخت مسافرت نمایند بلکه در محل اقامت خود، مولا را حاضر و ناظر دانسته به انجام وظایف و تکالیف عبادی و فقری خود بپردازند و از سفر به بیدخت خودداری نمایند.
۲. طبق دستور قرآن و اوراد موظفه، فقرا افتخار دارند که هر روز هرقدر مسیر است، قرآن بخوانند و از این مائده الهی فیض ببرند. این وظیفه در ماه رمضان که بهار قرآن است، مضاعف می شود. بنابر این با شرکت در نماز جماعت و مجالس فقری شب های جمعه و دوشنبه و شرکت در جلسات قرآن، جان و دل خود را از هرگونه آلودگی پاک و به نور قرآن منور ساخته، و از این فرصت برای عمل به احکام آن بهره جسته و قرآن را برنامه زندگی فردی و اجتماعی خود قرار دهند.
۳. برگزاری مراسم ایام سوگواری حضرت مولی الموالی علی علیه السلام و اقامه مراسم شب های احیا دارای اهمیت بسیاری بوده، باید سعی شود با شرکت در آن از برکات معنوی برخوردار گشته و از این طریق نیز ضمن تعظیم شعائر مذهبی و اظهار ارادت به ساحت مقدس ولایت، به درگاه حق توبه و انابه داشته و پیوند خود را با اولیائش محکم تر نماییم.
۴. با برگزاری و شرکت در مراسم سالگرد رحلت جانگداز مولای بزرگوار حضرت آقای محبوبعلیشاه قدس سره العزیز، روح ملکوتی آنحضرت را شاد و خاطره فضایل معنوی آن محبوب الهی را زنده بداریم تا توفیق بیشتری نصیب ما گردد.
۵. در توبه دری است از درهای بهشت که همیشه به روی همه کس باز است. ماه رمضان ؛ ماه طلب مغفرت از درگاه خدا و اظهار توبه و ندامت به درگاه خداوند غفار است. سعی کنیم همانطور که با روزه داری از مفطرات خودداری می کنیم، با اعمال و اخلاق پسندیده، روزه خاص داشته، و بالاتر آن که قلب خود را از غیر یاد خدا پاک نماییم. و قلب های آلوده را، از غبار و زنگار گناه، و جان های بیمار را با اکسیر هدایت و نور ولایت شفا دهیم.
۶. بارها یادآوری شده است که ؛ کدورت و اختلاف بین مومنین موجب تضعیف ایمان، شادی و بهره برداری دشمنان و خرابی دین و دنیای مومن است. این وسوسه و حیله شیطانی که ناشی از خودخواهی است را با عفو و گذشت، رفع و دفع نموده، و قبل از انجام وظایف ماه مبارک رمضان، برای قبولی اعمال و توفیق بیشتر، قدم بر نفس خود نهاده، با یکدیگر با صفای قلب مصافحه نمایند. و همچنین در بین اعضای خانواده ها نیز باید کدورت و نگرانی را رفع نموده و شادی خدا و بزرگان را منظور دارند.
۷. از وظایف موکد فقرا ؛ بیداری سحر است. این امر با شرایط و موقعیت ماه مبارک رمضان بیشتر فراهم است. بنابر این در سحرها تمرکز قوای ذهنی و اشتغال به ذکر و فکر و دعا در حق مومنین و اصلاح امور، از درگاه خدا خواستن را مورد توجه قرار دهیم.
۸. در مجالس فقری شب های دوشنبه و جمعه شرکت نموده، و بدانیم که با سکوت کامل و حال توجه و مراقبه در ذکر و فکر و رعایت نظم و آداب مجالس فقری رضایت بزرگان سلسله فراهم، و در نتیجه ؛ برآمدن حاجات و رفع گرفتاری ها و اجابت دعاها و افاضه نعمت ها بیشتر خواهد بود.
۹. همانطور که در اولین اعلامیه آمده، و در موقعیت های گوناگون برای خواهران ایمانی تاکید شده است ؛ رعایت حجاب خانم ها توصیه می گردد و هر نظر و عمل که با این دستور صریح منافات داشته باشد، مورد قبول نخواهد بود.
۱۰. خداوند کریم در قرآن مجید پیامبر اکرم (ص) خود را به داشتن خلق عظیم ستوده است. و اگر وصفی بالاتر از اخلاق نیکو بود، آخرین پیامبر محبوب خود را با آن صفت می ستود. و خود آنحضرت نیز هدف از بعثتش را تکمیل مکارم اخلاق بیان می فرماید. در مسیر تحقق این هدف پیامبر اکرم (ص) که افتخار داریم از امت او هستیم، گام برداشته تا آنجا که ممکن است خود را به فضایل انسانی آراسته نماییم بطوری که درویش را با اخلاق نیکوی او بشناسند. و انتظار همگان نیز همین است.
خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار
امیدوارم خداوند با رفع کسالت و نقاهت فعلی، به این بنده توفیق تمتع از برکات ماه مبارک رمضان را عطا فرماید، و مرا به زیارت مداوم مومنین موید فرماید. از اخوان تقاضا دارم فقیر را از دعوت به افطار معاف فرمایند. التماس دعا.
دکتر حاج نورعلی تابنده مجذوبعلیشاه ۲۹ شعبان ۱۴۲۴، ۴ آبان ۱۳۸۲
۱. سورة سوره کهف، آیه ۱۰. ۲. سورة ذاریات، آیه ۵۵. |
|||
|
