دستور ۶ شوّال ۱۴۱۹ (۳/۱۱/۱۳۷۷)
حضرت
حاج دكتر نور علي تابنده گنابادي مجذوب عليشاه
ارواحنا فداه
برادر مكرّم آقای حسینعلی كاشانی سلّمه الله در ورود به شیراز و ایصال این نامه متن آن را برای اخوان قرائت كنند و نسخة تایپ شدة آن را تكثیر نموده، فتوكپی به متقاضیان تسلیم دارند.
برادر مكّرم آقای آقاملكی- مهرعلی- سَلَّمَهُ اللهُ
امیدوار بودم كه ماه مبارك رمضان در مهد عرفان و در میان مؤمنین موجب شود كه بیش از پیش اُنس و الفت ایجاد گردد و نام نیك و سابقة عرفانی آن دیار را تحكیم بخشد، موجب ظاهری امر هم فراهم بود به این معنی كه محلّ خاصّی به نام نامی سرور شهدای بشریت- حسینیه- اجتماع ظاهری را تسهیل ميكرد ولی متأسّفانه اینگونه نشد. لذا ناچار شدم با قلبی شكسته و لبی افسوس كنان و دلی لعنت كنان به شیطان و نفس امّارة بشری، دستور بستن مجلس حسینیه را در شبهای ماه رمضان بدهم. از آن زمان مرتّباً بعضی اخوان با وسایل ارتباطی، تأسّف خود را اعلام ميدارند و تقاضای نسخ آن دستور را دارند كه فعلاً پاسخ همة آنان این ایه است: وَٱتَّقوُا فِتْنَةً لاتُصیبَنَّ ٱلَّذینَ ظَلَمُوا مِنْكُمْ خاصَّةً۱. از بودن شما در شیراز بایستی حُسن استفاده ميكردند، نصایح عالیه و بيطرفانة شما را به گوش دل و تن ميشنیدند ولی متأسّفانه از چنین فیضی نیز خود را محروم داشتند تا به حدّی كه در شما ایجاد كسالت و بیماری نمود. در بسیاری شهرها كه فقراء احساس فشارهایی برای بستن مجالس شبهای دوشنبه و جمعه ميكنند، پاسخ ميدهم كه مجلس شب جمعه و در مرتبة ثانوی شب دوشنبه از طرف ما بسته نميشود و محال است ما خود مجلس را تعطیل كنیم و لذا در شیراز هم مجلس تعطیل نیست بلكه موجب تسهیل آن مرتفع شده و از انعقاد مجلس در حسینیه دوری ميكنیم. معهذا همین مسئله نیز كه به منزلة تعطیل جزئی است، دل را ریش ميكند و سوهان ميزند. اینك چون شما كسالت دارید و امكان سرپرستی اقدامات و احاطه بر آن برایتان كاملاً میسّر نیست لذا برادر مكرّم آقای حسینعلی كاشانی بیدختی سلّمه الله را به آن دیار اعزام كرده و از ایشان خواستم كه در معیت و خدمت شما مسئله را بررسی كرده و گزارشات امر را به فقیر برسانند و امیدوارم سفر و مساعدت ایشان مفید بوده و خداوند توفیق حلّ مشكل و افتتاح مجدّد را مرحمت فرماید:
من از بیگانگان هرگز ننالم كه با من هرچه كرد آن آشنا كرد
از بیگانه و دشمن جز زحمت توقّع نميرود ولی از دوستان ضربه برگ گُل، دردآور است چه رسد به ضربة شلاّقی نظیر شلاّقی كه در دست بیگانه است.
چون نیك نظر كرد پر خویش در او دید گفتا ز كه نالیم كه از ماست كه بر ماست
والسّلام، حاج دكتر نورعلی تابنده، بندة كمترین، مجذوبعلیشاه
۱. سورة انفال، ایة ۲۵. و بپرهیزید از فتنهای (آزمایشی) كه تنها به آنان كه از شما ستم كردند نرسد. |
|||
|
