قطب هشتم

حضرت شيخ ابوالفضل بغدادي

اَلفاضِلُ الصَّمداني و الکاشِفُ سرّ المَبادي، جناب شيخ ابوالفضل بغدادي. جنابش به همان کنيه وي «ابوالفضل» مشهور است. تربيت شده و خليفۀ شيخ احمد غزالي است و بعد از شيخ احمد شيخ المشايخ في الآفاق بوده است و به ارشاد و هدايت خلق همّت گماشته، از متعلقات دنيا دور و به همت بر مجاهدت و عبادت و هم تربيت مردم مشهور بوده و دقيقه‌اي از دقايق شرع مبين را فرو گذاشت نداشته. عدّۀ کثيري توسّط وي راه يافته و به وادي سلوک شتافته و هر يک به قدر جديت و همت خود به درجۀ کمال نائل آمده‌اند. خاصّه جناب شيخ ابوالبرکات که در تحت توجهات و عنايات وي به اعلا درجه کمال رسيده و رتبه خليفة الخلفائي و جانشيني وي را احراز نموده است. وفات جناب شيخ ابوالفضل در سال پانصد و پنجاه، و جانشين وي شيخ ابوالبرکات است. مدّت تمکّن آن جناب بر مسند ارشاد سي و سه سال بوده است.

 معاصرين آن جناب از مشايخ و عرفا:

۱ - شيخ ابوالنّجيب عبدالقاهر سهروردي؛

 ۲ - عين القضاة همداني؛

 ۳ - ابونصر احمد بن ابوالحسن مشهور به شيخ احمد جامي؛

 ۴ - شيخ يوسف بن سعيد الصّوفي؛

 ۵ - شيخ ابوالحسن بُستي؛

 ۶ - شيخ صدرالدّين اسماعيل بن ابي سعيد الصّوفي؛

 ۷ - شيخ ابوالعباس.

 از علماء و فقهاء:

 ۱ - ابوبکر محمد بن عبدالله مشهور به ابن العربي؛

 ۲ - ابوالفرج عبدالرّحمن بن ابوالحسن مشهور به ابن جوزي؛

 ۳ - حسين بن محمدبن حسين معروف به ابن خميس فقيه شافعي؛

 ۴ - شيخ ابوعلي طبرسي.

 از خلفاء:

 ۱ - الآمر به احکام الله؛

 ۲ - الحافظ لدين الله فاطمي اسمعيلي؛

 ۳ - المسترشد بالله؛

 ۴ - الرّاشد بالله؛

 ۵ - المقتفي بالله عباسي.

 از امراء و سلاطين:

 ۱ - سلطان سنجربن ملکشاه سلجوقي؛

 ۲ - بهرام شاه بن مسعودبن ابراهيم غزنوي.

 از شعراء و حکماء:

۱ - امير معزّي؛

 ۲ - حکيم انوري؛

 ۳ - حکيم سوزني؛

 ۴ - ابن حميرا شامي؛

 ۵ - اديب صابر.